UPDATE
Al meer dan 220 buurtbewoners willen een rechtvaardige TuinwijkLAAN. Op naar de 250, want alleen samen maken we impact!
Na 30 jaar krijgt de Tuinwijkroute een opknapbeurt. Dit lijkt goed nieuws...
Maar niet voor de Antonius Matthaeuslaan, Willem van Noortstraat en Adelaarstraat
-
Rustige straten worden rustiger...
-
En drukke straten worden drukker en drukker...
DIT IS ONEERLIJK!
BUSLIJN 1 EN DOORGAAND AUTOVERKEER ALLESBEPALEND
VOOR HET NIEUWE ONTWERP
TOT 25% GROEI AUTOVERKEER OP "EEN FIETSSTRAAT" BETEKENT MEER RUIMTE VOOR VERKEER
EN LETTERLIJK MINDER RUIMTE VOOR GROEN, VOETGANGERS, ONTMOETING ENZ ENZ.
Dit staat haaks op Utrechtse (beleids)ambities
Gemeente Utrecht heeft fantastisch beleid. Met de '10-minuten-stad' & Mobiliteitsplan 2040 wordt meer ruimte gemaakt voor klimaatadaptatie, spelende kinderen, ontmoeting, voetgangers enz enz. In het startdocument is 'groen, tenzij..' het uitgangspunt, maar in het nieuwe ontwerp staat 'doorstroming' nog steeds centraal, terwijl wij als bewoners juist meer invulling willen geven aan het vastgestelde beleid. Dit is een unieke kans!
Want is doorstroming écht belangrijker dan:
Gemeente: "Participatie? Dat is in 2017 (!) al gedaan"
Doorstroming versus leefbaarheid. Als bewoners hebben we nooit serieus mogen meedenken over deze fundamentele keuze. Als buurt mogen we alleen meedenken over de zogenoemde functiestrook ('waar moet het groenvak en/of het fietsnietje'). Participatie heeft immers in 2017 al plaatsgevonden. MAAR HALLO, Is de wereld sinds 2017 niet enorm veranderd?!?
Het resultaat? Een scheve balans tussen lusten & lasten.
Wij willen een laan waar ons raam gewoon weer open kan staan.
Herkent u de Tuinwijkroute? Gezondheidsscore is én blijft (zeer) slecht; dit geldt voor:
-
Geluid (foto)
-
Fijnstof
-
Roet
-
Trillingen
-
Enz. enz.
Gemeente: "Kan niet... want u bent hoofdroute"
In het ontwerp wordt alle beschikbare ruimte letterlijk opgeslokt door brede rijbanen, omdat 'de Tuinwijkroute wordt gezien als hoofdweg'. Maar in het Mobiliteitsplan2040 zijn wij dit niet.
En bovendien... Beste gemeente; wij ZIJN geen hoofdweg, maar zijn dit stap voor stap door jullie GEMAAKT. Kijk maar!
Nu bouwen we autoluwe wijken (Merwede), maar dat ging ooit anders...
In de jaren ’60 veranderde Tuinwijk voorgoed. Overvecht werd in rap tempo gebouwd, de A27 verscheen aan de rand van de stad en er moesten ‘snelle autoverbindingen’ naar het centrum komen. Destijds stond autobereikbaarheid centraal in ons denken in doen. De Mr. Tripkade werd gedempt, de Antonius Matthaeuslaan kreeg asfalt en zo werd de Tuinwijkroute opeens geen buurtstraat meer, maar een verkeersmachine. Daar bleef het niet bij. Met de aanleg van de Kardinaal de Jongweg kreeg ook het doorgaande verkeer vanuit de snelweg vrij baan dwars door onze wijk. Sterker nog: de weg was bedacht als eerste schakel van een complete snelweg, dwars door Tuinwijk richting de oude binnenstad. Dat plan is destijds gelukkig gesneuveld door fel verzet. De erfenis van het verkeersdenken Met de kennis van nu hadden we waarschijnlijk andere keuzes gemaakt. Zo hebben we het Merwede juist autoluw ontworpen en geven we meer ruimte aan OV, voetganger & fiets. Maar de erfenis van het vroegere verkeersdenken leeft nog steeds voort: onze straten zijn ingericht als doorgangsroute in plaats van als leefruimte.
De Tuinwijkroute veranderde mee. Van 'plein van iedereen' naar 'verkeersplein'
Ooit waren onze straten en pleinen voor iedereen. Het Willem van Noortplein was dé plek waar buren elkaar ontmoetten, waar kinderen vrij konden spelen en waar je even op adem kwam in het groen. Maar stap voor stap is dat beeld verdwenen. Het plein is veranderd in een verkeersplein. Kinderen zijn van straat verdwenen, buren trekken zich terug achter de voordeur en er is zelfs een oversteekplaats nodig om veilig op het terras van Badhuis- of bij de Albert Hein te komen. Waarom wachten wij op een auto - en niet andersom? Het bizarre is dat we dit auto-denken 'normaal' zijn gaan vinden. We vinden het normaal om op een knopje te drukken voordat we de Antonius Matthaeuslaan kunnen oversteken. We vinden het normaal dat er een oversteekplaats nodig is om bij de Albert Hein te komen. Maar waarom eigenlijk..? Waarom wachten wij op de auto – en niet andersom? Maak weer een PLEIN van het Willem van Noortplein. Van brede rijbanen naar meer ruimte om te leven, voor gezelligheid, meer ruimte voor grote terrassen en volop ruimte voor groen en ontspanning. Geef prioriteit aan de bus, maar doe iets aan het onnodige doorgaande auto- en vrachtverkeer.
Daarna kwam de vicieuze cirkel; het werd drukker, drukker en drukker
Van leefstraat naar monocultuur. De afgelopen decennia is onze straat langzaam maar zeker veranderd in een monocultuur van verkeer. Wat ooit een plek was om te leven, te spelen, elkaar te ontmoeten, werd stukje bij beetje overgenomen door de logica van doorstroming en asfalt. En dat voel je. Niet alleen in de trillingen en het lawaai, maar ook in onze levens. Kinderen kunnen niet meer zelfstandig naar school fietsen. Buurtgenoten zien elkaar steeds minder. Eenzaamheid groeit. De leefbaarheid staat onder druk. Maar stel jezelf vandaag één simpele vraag Voor wie maken we onze straten eigenlijk? Blijven we ruimte weggeven aan het doorgaande verkeer? Of maken we eindelijk ruimte vrij voor wat écht telt: kinderen die veilig kunnen fietsen, buren die elkaar ontmoeten, brede stoepen waar je in de zon kunt zitten, groen en bomen die verkoeling brengen. Dit is het moment om de cirkel te doorbreken. Niet langer de straat aanpassen aan het verkeer, maar het verkeer laten aanpassen aan onze straat. Geef onze laan terug. Voor ons. Voor elkaar. Voor de toekomst.
Het zwarte gat van de Tuinwijkroute
De herinrichting is hét moment om deze VICIEUZE CIRKEL te doorbreken en weer een laan voor iedereen te maken.
Deze kans komt slechts eens per 30 jaar voorbij! Dit is hét moment om de Tuinwijkroute te herstellen.
Gemeente Utrecht is al goed bezig met (her)prioriteren, want:
We parkeren niet meer op de Neude
De Singel is weer rond
En nu is het onze beurt!
En als het op andere plekken kan, waarom dan niet bij ons?
Daarom hebben we voorstellen op zowel
project- en netwerkniveau
Huidige ontwerp: de wolf in fietsstraatkleren
Een fietsstraat juichen wij van harte toe! Ook als buslijn 1 hierop een plaats moet krijgen. Maar het kan niet zo zijn dat de fietser te gast is op de (eigen) fietsstraat en gemotoriseerd verkeer alles blijft domineren. Dit is vreemd en ook de fietsersbond stelt hier vragen over. Ook als je kijkt naar het beleid van de Gemeente Utrecht is dit gek. We hanteren het STOMP-principe waarin prioriteit wordt gegeven aan Stappen > Trappen > OV > Prive auto. Waarom blijven de rijbanen dan breed? Waarom worden sommige stoepen dan smaller? Waarom worden parkeervakken juist breder? Buurt: Wij willen een echte fietsstraat en brede stoepen Project: "Onmogelijk vanwege de bussen en vrachtwagens" Buurt: Voorkom inhalende voertuigen met een (groene) middenberm. Project: "Onmogelijk want om reistijdverlies te voorkomen moeten bussen fietsers vooral gemakkelijk kunnen inhalen" Buurt: Maak dan ruimte door onnodig doorgaand verkeer te weren. Project: "Ligt buiten de scope van dit project". Buurt: Een bus? Prima. Maar het kan niet zo zijn dat de bus en zware voertuigen allesbepalend zijn voor het ontwerp. Project: "We houden in het ontwerp alvast rekening met langere 18 meter bussen" Provincie: "Lijnbus 1 gaat niet met 11 meter bussen rijden, maar met 18 meter gelede bussen" (vervoersplan). DIT ROEPT DE VRAAG OP: Passen we het ontwerp aan op de bus en het vrachtverkeer? Of is dit het moment dat de bus en vrachtverkeer zich moet aanpassen aan het ontwerp van een fijne & leefbare straat?
Ons voorstel op Projectniveau
Dit een pleidooi voor een herverdeling van ruimte. Wij willen een laan waar kinderen het recht hebben om zelfstandig naar school te lopen en te fietsen. Een openbare ruimte wat voor iedereen prettig is en wat uitnodigt om elkaar te ontmoeten. Meer ruimte voor voetgangers en meer groen op straat is hiervoor de basis. Buslijn 1 en noodzakelijk autoverkeer blijven doorgang vinden maar zijn minder dominant in het ontwerp. Concreet betekent dit SMALLERE RIJBANEN en BREDERE STOEPEN. In het Mobiliteitsplan 2040 zijn wij geen doorgaande route voor autoverkeer. Door de rijbanen te versmallen ontstaat dus letterlijk ruimte voor bovenstaande ambities. Smalle rijbanen zijn alleen mogelijk als doorgaand (vracht)verkeer geweerd wordt, omdat: - Bussen elkaar in de piek slechts om de 5 minuten passeren - Vrachtverkeer en sluipverkeer van- en naar de stad minimaliseert - Er hierdoor altijd genoeg ruimte zal zijn voor nood- en hulpdiensten. Maar wees nou eens eerlijk: Waarom passen we 100% van het ontwerp aan op minder dan 1% van de tijd dat twee bussen of vrachtwagens elkaar passeren. En bovendien is minder asfalt ook nog eens goedkoper in zowel de aanleg- als beheerkosten ten opzichte van meer groen.
Ons voorstel op Netwerkniveau
Met het voorkomen van (onnodig) doorgaand oost/west autoverkeer ligt de ware oplossing op netwerkniveau. Dit zou bereikt kunnen worden met een 'knip' op de Weerdsingel Westzijde. Deze ingreep vangt namelijk meerdere vliegen in één klap: - Oplossing voor de drukte & verkeersveiligheid op de Talmalaan / Draaiweg - Het rekent af met de eindeloze file op de Weerdsingel Westzijde - Bijdrage aan de beleidsdoelen (RSU Utrecht, 10-minuten-stad & Mobiliteitsplan 2040). - Minder doorgaand verkeer (1) Juliusstraat / Inge Houszstraat en (2) Pieter Nieuwlandstraat Het verkeerssysteem is ontstaan in de jaren '60 waarbij autobereikbaarheid centraal stond in ons denken in doen. Die tijd is veranderd. We parkeren niet meer op de Neude en de Singel is weer rond. Met de herinrichting is het nu onze beurt!
Wij willen een RECHTVAARDIGE laan
Geen Tuinwijkroute, maar een Tuinwijklaan
Jarenlang is de straat opgeofferd aan verkeer. Vastgelegd in modellen, dichtgetimmerd met regels en keer op keer bedekt onder lagen asfalt.
Nú willen we een leefbare straat voor de bewoners. Met meer ruimte voor leefbaarheid en minder ruimte voor doorstroming. Wij willen een Tuinwijklaan in plaats van Tuinwijkroute.
Wij willen een LAAN...
Waar kinderen gewoon kunnen spelen en zelfstandig veilig naar school kunnen gaan
Wij willen een LAAN...
Waar buren elkaar ontmoeten en waar vriendschappen ontstaan
Wij willen een LAAN...
Vol groen en waar verkoelende bomen tenminste 40% schaduw slaan
Wij willen een LAAN...
Waar onze ramen en ventilatie gewoon weer open kan staan
Wij willen een LAAN...
Met een 30 km/h inrichting waar huftergedrag niet kan bestaan
Wijl willen een LAAN...
Waar leefbaarheid belangrijker is dan een asfaltbaan
Kortom een Tuinwijklaan